W życiu każdego z nas niewątpliwie pojawiają się rozstania, które potrafią zatrząść fundamentami naszej stabilności emocjonalnej i życiowej. Statystyki pokazują, że zjawisko to staje się coraz powszechniejsze, gdyż nawet sformalizowane związki coraz częściej kończą się rozwodem. W roku 2022 odnotowano 60,16 tys. przypadków zakończenia małżeństwa, a dwa lata wcześniej liczba ta wyniosła 51,2 tysiąca. Statystycznie w Polsce na 1000 małżeństw 356 kończy się rozwodem.
Jakub Rahe i Thomas Holmes, autorzy słynnej skali oceny stresu, przyznali rozwodowi drugie miejsce wśród najbardziej stresujących wydarzeń życiowych, nadając mu aż 73 punkty. To wskazuje na to, że proces rozstania jest jednym z najbardziej intensywnych doświadczeń emocjonalnych, z jakimi musi zmierzyć się człowiek. Bez względu na długość trwania związku, po rozstaniu może pojawić się wiele negatywnych emocji i uczuć – smutek, rozczarowanie, złość, poczucie osamotnienia, bezradności, lęk i wiele innych.
W tym kontekście niezwykle istotne staje się pytanie: Jak sobie poradzić z rozstaniem? Jak znaleźć drogę do przodu, gdy świat wokół nas zdaje się rozsypywać na kawałki?
Rozstanie jest stratą
Rozstanie, będące formą straty, nieuchronnie pociąga za sobą proces żałoby. Zgodnie z klasycznym modelem Elisabeth Kübler-Ross, żałoba obejmuje kilka charakterystycznych etapów. Na początku, w fazie szoku i zaprzeczania, jednostka może być ogarnięta uczuciem niedowierzania i niechęci do przyjęcia nowej rzeczywistości. Następnie pojawia się faza gniewu i żalu. Kolejne etapy obejmują fazę targowania się, w której próbuje się negocjować z rzeczywistością, faza depresji, gdzie pojawia się smutek i przygnębienie, a ostatecznie faza akceptacji, w której jednostka zaczyna godzić się z nową sytuacją. Zrozumienie tych etapów może być kluczowe dla obserwowania i oceny, czy powinienieś/-aś skorzystać z pomocy psychoterapeuty.
Jak sobie poradzić z rozstaniem?
Skorzystaj ze wsparcia społecznego
W obliczu trudnych chwil, ważne jest, aby otwarcie dzielić się emocjami z osobami bliskimi. Dzięki wsparciu społecznemu możemy odczuć, że nie jesteśmy samotni w swoim cierpieniu. Rodzina, przyjaciele czy terapeuta mogą stanowić bezcenną pomoc w procesie radzenia sobie z rozstaniem. Wspólna rozmowa może nie tylko przynieść ulgę, ale zmniejszy poczucie osamotnienia, które jest częste po rozstaniu.
Nazwij trudne uczucia i zaakceptuj je
Podczas przejścia przez proces rozstania, nieuchronnie towarzyszą nam trudne emocje. Ważne jest, aby nie odcinać się od nich, lecz raczej świadomie je rozpoznawać i nazwać. Każda z tych emocji ma swoje miejsce w procesie radzenia sobie z rozstaniem. Akceptacja własnych uczuć, choć trudna, stanowi istotny krok w kierunku zrozumienia siebie oraz podjęcia wysiłku na rzecz ich przepracowania.
Zadbaj o to, co daje Ci radość
Rozstanie często niesie ze sobą zmiany w codziennym życiu. Warto skupić uwagę na sferach, które sprawiają nam przyjemność, a na które może brakowało czasu w trakcie trwania związku. Podejmowanie nowych aktywności, rozwijanie pasji, czy wręcz powrót do dawnych zainteresowań może pomóc w przywróceniu równowagi.
Ułóż plan działania
W obliczu trudności, ułożenie planu działania może okazać się niezwykle korzystne. Rozstanie, jako wydarzenie życiowe, niesie ze sobą zmiany w codziennym funkcjonowaniu. Przygotowanie nowego planu może pomóc w odkryciu nowych możliwości, zdefiniowaniu celów oraz zmotywować do podjęcia działania. Warto skoncentrować się na małych, realnych krokach, które stopniowo prowadzą do odbudowy życia po rozstaniu.
Trzymaj się rutyny dla równowagi emocjonalnej
Rozstanie może zaburzyć naszą codzienną rutynę. Trzymanie się znanych schematów i rutyn może działać jak stabilizujący element w trudnym okresie. Utrzymanie stałego rytmu dnia pomagają zniwelować poczucie lęku oraz napięcia, umacniając równowagę emocjonalną.
Unikaj alkoholu
Choć alkohol może czasowo przynieść złudne uczucie ulgi, jego nadmierne spożycie w okresie rozstania może prowadzić do nasilenia negatywnych emocji. Alkohol etylowy należy do grupy substancji psychoaktywnych znanych jako depresanty – mogą obniżać nastrój, zwiększać poczucie lęku i zmęczenia. Dlatego warto rozważyć inne metody radzenia sobie ze stresem, takie jak aktywność fizyczna, medytacja, stosowanie technik relaksacyjnych.
Obserwuj swoje postępy
Baczne śledzenie własnych emocji i postępów w procesie gojenia jest kluczowe. Jeśli negatywne uczucia utrzymują się przez długi czas lub pojawiają się inne niepokojące objawy, warto skorzystać z pomocy psychoterapeuty.